|
February 10, 2003
خۆ بۆم باس كردبووی، ئه‌و دڵه‌ی من جارنا، وه‌ک شێتانی لێدێت ، جارێك ده‌كه‌وێته دڵه كوته و پشووم سوار ده‌كات و جار هه‌یه هێند به كاوه‌خۆ لێده‌دات وه‌ک بڵێی قه‌ت ناگاته به‌ر . ئه‌و جارانه‌ی وا ده‌که‌وێته په‌له په‌ل ، وه‌ك وه‌یی وایه كه‌سێك له تاریكیدا ڕه‌پێی نابێت. نازام بۆ وای لێدێت، به‌ڕاست هه‌ر وه‌ک گیانی له مه‌ترسی دابێت، ڕاده‌كات و به هیچ نایه‌ته‌وه سه‌ره خۆ ... هه‌رچیش پێی ده‌ڵێم؛ گیانا ئێستا لێره‌ێن، له ماڵی خۆمان، هیچ مه‌ترسییه‌ك نییه، ده‌ڵێ : نا، ده‌زانم شتێك هه‌یه، شتێك به ڕێوه‌یه، من ده‌بێ په‌له‌ی بكه‌م ... دوایش هاوار و هاوار كه بۆ من هه‌ر ڕاده‌كه‌م و له جێی خۆم ناجوڵێم .... خۆش ئه‌وه‌یه كه ئارام ده‌بێته و پشووی له سه‌ره خۆیه و من لێی ده‌پرسم چی بوو و بۆ وات لێهات بوو ؟ كه‌مێك بیر ده‌كاته‌وه و ده‌ڵێ : همممم ... به‌ڕاستی نازانم ... خۆ من خه‌ونه‌کانم قه‌ت له بیر نامێنێت !! |
