|
August 12, 2004
خۆر خه‌ریكه ئاوا ده‌بێت و هێدی هێدی داوێنه ته‌نكه سووره‌كه‌ی كۆ ده‌كاته‌وه! منیش ته‌‌‌نیام! بۆنی گه‌رما و تامی ته‌‌نیایی كه تێكه‌ڵ ده‌بێت، جۆرێك بێ‌قه‌راری به‌رۆكت ده‌گرێت! وێنه‌كان دێنمه‌وه گۆڕێ! ڕامان گه‌وره بووه. چاوه ڕه‌شه‌كانی پڕه له ژیان و بزه لاره‌كه‌ی سه‌ر لێوی هاوڕه‌نگی به‌خته‌وه‌رییه! جارێكی‌تر، بۆ جاری نازانم چه‌ندم، نامه‌كان ده‌خوێنمه‌وه. مه‌وداكان چ كورتتر نابنه‌وه! شێتانه ناو په‌یڤه‌كان ده‌پشكنم! نازانم... ده‌گه‌ڕێم خۆم ببینمه‌وه، ڕه‌نگه! ده‌گه‌ڕێم به‌شكوو ڕه‌سته‌یه‌ك، وشه‌یه‌ك، به سێبه‌رێكیش ڕازیم، ببینمه‌وه و بیكه‌م به پردی نێوانمان! نابێ ... بــــــــــــۆ نابێت؟ په‌نجه‌ره‌كان ده‌كه‌مه‌وه! گه‌رمه بایه‌ک دێت! " ده‌بێ ڕۆژێك، دره‌نگ یان زوو، له نێوان عه‌قڵ و به‌خته‌وه‌ری، یه‌کیان هه‌ڵبژێریت"، ئه‌و قسه ڕاسته؟ نازانم، گرنگ نییه، هه‌روا هاته‌وه بیرم، له جێیه‌ك خوێندوومه‌ته‌وه. گوێ ده‌گرمه "سلین دییۆن"، به فه‌رانسه‌وی ده‌خوێنێت و منیش هیچی لێ تێناگه‌م، با ... به‌س یه‌ك وشه تێده‌گه‌م "من" ، ئه‌وه‌ش زۆر گرنگ نییه. ڕاست ئه‌مشه‌و هه‌رچی كه‌متر تێبگه‌م، باشتره! ڕاست ئه‌مشه‌و حه‌ز ده‌كه‌م خۆم ببم به خوای وشه نامۆكان و گیانێكی تازه‌یان پێ ببه‌خشم! ده‌مه‌وێت له ژێر بارانی وشه نامۆ فه‌رانسه‌وییه‌كان، به‌دوای شته ونه‌كاندا بگه‌ڕێم . ده‌مه‌وێت به "من"، ده‌یان ڕه‌سته‌ی جوان ساز بكه‌م و مێشكم پڕ كه‌م له "من" تا ئه‌و بۆشاییه قووڵه بێ‌تامه پڕ بێته‌وه و من خۆم ببینمه‌وه و درزێ بخه‌مه نێوان په‌یڤه گه‌یشتووه‌كان و خۆمی تێدا جێ بكه‌مه‌وه! "هێشتا به جوانی نازانم چیم ده‌وێت"، ئه‌وه‌ش گرنگ نییه، خۆم به خۆم ده‌ڵێم و هه‌وڵ ده‌ده‌م باوه‌ڕ به قسه‌ی خۆم بكه‌م! ئه‌گه‌ر بتوانم وڵامی ئه‌و نامانه بنووسمه‌وه، شاكارم كردووه! شه‌رم له خۆم ده‌كه‌م! هه‌زار ساڵێك ده‌بێت نامه‌ی " سلاو، من باشم ئێوه چۆنن"م نه‌نووسیوه! هه‌زار ساڵێك ده‌بێت له نامه‌كاندا باسی "من" ناكه‌م! "خۆ لانیكه‌م ده‌زانی چیت ناوێت، نازانی؟" ده‌زانم. با ده‌زانم. به‌ڵام كه ناتوانی هه‌ڵ و مه‌رجه‌كه به جۆری ویستی خۆت بگۆڕی، ڕه‌نگه باشترین كار ئه‌وه بێت شته‌كان ئه‌و جۆره‌ی هه‌ن قه‌بوول بكه‌یی! كه مافی هه‌ڵبژاردنت نه‌بێت، ئیتر چوارچێوه دامه‌زراندن بۆ باش و خراپ، درووست یان هه‌ڵه بوونی شته‌كان زۆر بێ‌مانا ده‌بێته‌وه. ئه‌وه هه‌ڵ و مه‌رجه‌كه‌یه كه گوێت ده‌گرێت و به دوای خۆیدا ده‌تكێشێت، باشتره ڕه‌نگه زۆرترین كه‌ڵك له‌و كه‌مترین شته‌ی له به‌رده‌ستت دایه، وه‌ر بگریت. ئه‌وه یانی به كه‌م ڕازی بوون ...؟ نازانم، ده‌كرێت واش بێت ... ده‌زانی، ئه‌وانه هه‌مووی په‌له‌قاژه‌ن! په‌له قاژه‌یه‌كی بێ‌ئاكام! یان نا، نازانم، ڕه‌نگه هه‌ر كه‌س ناوێكی له‌سه‌ر دانێت! دیسان ئه‌وه‌ش گرنگ نییه! دڵــــــــم به شتێكه‌وه! شتێك كه هه‌رهین من- هین دڵی من- بێت. به‌س بۆ من- بۆ دڵی من- بێت! شتێك كه ڕاست بێت، هه‌بێت. فانتازییای من نه‌بێت. له جنسی خه‌ون یان خه‌یاڵێكی دوور نه‌بێت! شتێك كه بێت، بمێنێته‌وه ... ئـــــــــــــــه‌وه داوایه‌كی زۆره؟
Comments:
Post a Comment
|
