|
October 30, 2004
ڕاستییه‌كه‌ی ئه‌وه‌یه من هیچ حه‌زم له ڕۆژانی شه‌ممه و یهکشهممه نییه، ڕه‌‌‌نگه ئه‌وه‌ش بگه‌ڕێته‌وه سه‌ڕده‌می ژیانی كه‌مپ و چاوه‌‌ڕوانی ئه‌و ڕۆژانه كه سه‌یر ڕێک ئه‌و دوو ڕۆژه‌ی له‌به‌ر چاومان دوور و درێژتر ده‌كرده‌وه. ئه‌م ئاخریانه وای لێهاتبوو به هه‌موو ڕووداوێک ڕازی ده‌بووین، به‌س شتێک رووی دابا. یانی بۆ كه‌سانێک كه نزیک سێ، چوار ساڵ چاوه‌ڕێی وڵامێک بووبێن، ده‌زانن "بێ‌خه‌به‌ری نیشانه‌ی خۆش خه‌به‌ری" نییه و ته‌نانه‌ت هه‌واڵه ناخۆشه‌كانیش خۆشه زووتر ڕووبده‌‌ن كه مرۆڤ بتوانێ له شوێنێكی‌تر هه‌وڵێكی‌تر بدات... به‌هه‌رحاڵ من ئێستاش ڕۆژانی شه‌ممه و یه‌کشه‌ممه‌م زۆر به‌دڵ نییه، به‌تایبه‌تی ڕۆژانی یهکشهممه كه سه‌یر من ده‌خاته‌وه بیری ڕۆژانی هه‌ینی لای خۆمان. هه‌رچه‌نده، له‌لای خۆمان، سه‌رله‌به‌یانییانی هه‌ینی من كه‌یفم ساز بوو، به‌رنامه‌یه‌كی ڕادۆیی هه‌بوو به ناوی "صبح جمعه با شما"، كه من زۆرم حه‌ز لێی‌بوو. ئه‌و چه‌ند ساعه‌ته‌ی ئه‌م به‌رنامه‌یه بڵاو ده‌بووه، هه‌ستم به تێپه‌ڕبوونی كات نه‌ده‌كرد. ئێستا نازانم ئه‌و به‌رنامه‌یه هه‌ر به‌رده‌وامه یا نا، به‌لام كاتی خۆی ناوه‌ڕۆكێكی باشی هه‌بوو و به‌رێوبه‌ره‌كانی به زمانه توند و تیژه‌كه‌یان زۆر شتی كۆمه‌لایه‌تییان ده‌خسته به‌ر ڕه‌خنه و گالته‌یان به زۆر شت ده‌كرد. من لێیان ڕازی بووم و به‌شكوو "خودایه‌كیش" پێیدا بێت لێان ڕازی بێت. جا هه‌ر له سه‌ر ئه‌و عاده‌ته، (عاده‌ت شتێكی تا بڵێی خراپه) من ئێستاش كه ئێستایه، ڕۆژانی شه‌ممه و یهکشهممه گوێ ده‌ده‌م به رادۆ كوردییه‌كانی ئێره! ده‌یی، من ئه‌مڕۆش گوێم له به‌رنامه‌کانی ڕادۆ ده‌نگی كورد بوو. شتێكی كه سه‌رنج ڕاكێشه ئه‌وه‌یه كه تائێستا من نه‌‌متوانیوه حاڵی بم ئه‌وانه باسی چی ده‌كه‌ن، به گیانی خۆم كه وتارێک ده‌خوێننه‌وه ئه‌وه‌نده به منگه منگ و نه‌قه نه‌ق ده‌ێخوێننه‌وه باوه‌ڕ ناكه‌م ته‌نانه‌ت خۆشیان له‌بیریان بمێنێته‌وه باسی چیان ده‌كرد. نازانم ئه‌م میلله‌ته قه‌ت پێش بلاوكردنه‌وه‌ی وتارێک چاوێكی لێده‌که‌ن بزانن باسی چییه و چۆن ده‌خوێندرێته‌وه یان نا؟ كه شێعر ده‌خوێننه‌وه، مردووكان له ناو گۆڕه‌كانیاندا ئه‌و دیو ئه‌و دیو ده‌بن. حه‌فته‌ی پێش خه‌ریک بوو پارچه شێعرێکی پێشكه‌ش ده‌كرد، له نیوه‌ی ڕێگه‌دا وای تێكه‌ڵ‌كرد ناچار مۆسیقایان خسته‌سه‌ر تا بزانن كاكی شاعیر چی فه‌رمووه. كه‌چی دوای مۆسیقاكه شتێكی‌تریان بلاو كرده‌وه و نه‌مانزانی شێعره‌كه چۆن ته‌واو بوو. به‌شی ڕێكلام یان ته‌بلیغ زۆر خۆشه. ئه‌مڕۆ بۆ دوكانێكی كوردی ته‌بلیغیان بلاو ده‌كرده‌وه. له‌به‌ر ده‌نگی دۆڵ و زورناكه من به‌س ئه‌وه‌نده‌م بیست: دوكانی كاكه خوله ..... بۆنی شیله و زولبیایه .... له خزمه‌ت ئێوه دایه .... خواردنی كورده‌واری ... كاک خوله بۆتان بێنێ ... دوكانی كاكه خوله .... هه‌مووتان به خێر بێنێ .... شۆڕه‌ژن .... هه‌موو كوردی ستۆكهۆلم ... (تكایه به ڕیتمی دۆڵ و زورنا بیخوێننه‌وه) بێ‌گومان به‌شی گۆرانی داواكراویش هه‌یه كه وه‌ک كێ‌به‌رکێ، بڵاوی ده‌كه‌نه‌وه. ناوی ده گۆرانی بێژ و ده ژماره ده‌لێن، كه كه‌سێک داوای گۆرانییه‌کی كرد و گوتی به كام ژماره گۆرانییه‌كه‌ی ده‌وێت، ئه‌گه‌ر به هه‌مان ژماره، هه‌مان گۆرانی بڵاو بێته‌وه، ئه‌وه ئه‌و كه‌سه خه‌ڵات ده‌كردرێت. هه‌ندێ جار به‌رێوبه‌ری به‌رنامه‌كه له‌وه‌ی په‌یوه‌ندی گرتووه داوا ده‌كات "كۆپله‌یه‌ک" پێشكه‌ش بكات، ئه‌گه‌ر ژن بێت كه به پێكه‌نینێكی تێكه‌ڵاوی شه‌رم و نازه‌وه ده‌ڵێت:" به‌خوا كاكه ناتوانم" و ئه‌گه‌ریش پیاو بێت سووكێكی قورگی ساف ده‌كات و ده‌ڵێت: هه‌رچه‌نده ئه‌مڕۆ ده‌نگم گیراوه و زۆر ته‌واو نییه، به‌ڵام له‌به‌ر دڵی ئێوه شتێكتان بۆ ده‌خوێنم. و پڕ به‌دڵی، گۆرانییه‌ک، حه‌یرانێک ده‌ڵێت و ماڵئاوایی ده‌كات. ئه‌وانی په‌یوه‌ندی ده‌گرن، بێ‌گۆمان زۆربه‌ی زۆریان ژنن و گۆرانییه‌كان پێشكه‌شی خزم و كه‌س و كاریان له هه‌ولێر و سلێمانی و قامیشلێ و كه‌ركووک و هه‌موو كوردێكی به‌شه‌ره‌فی ئوروپاو به‌رێوبه‌رانی به‌رنامه ده‌كه‌ن!!! (با ئه‌وه‌ش بڵێم ئه‌م به‌رنامه‌یه به‌س له شاری ستۆكهۆلم بڵاوده‌بێته‌وه و هه‌موو كورده به‌شه‌ره‌فه‌كانی ئوروپا ناتوانن بیبیستن) هه‌ندێ جاریش پیاوێک دێت و گۆرانی شاژنی كورده‌واری له‌یــــــــلا فه‌ریقی به دۆست و هاورێیانی له كوردستان و كورده به‌شه‌ره‌فه‌كانی شاری ستۆكهۆلم و منداڵه‌كانی و "ماله‌وه" ( وا تێگه‌یشتووم "ماڵه‌وه" یانی هاوسه‌ره‌كه‌یان، جا نازانم چاكی بۆچووم یا نا!) پێشكه‌ش ده‌كات. گوێدان به ڕادۆی كوردی هه‌میشه باشه، هه‌ر هیچ نه‌بێت، مرۆڤ شاكارێكی ئاوا ده‌بیستێت: (مۆسیقای ئه‌م گۆڕانییه زۆر به‌سۆز بوو) له‌مبه‌ر ئه‌وبه‌ره .... ناسكه دولبه‌ره .... له سه‌ر ماچێكی ... شه‌ڕه خه‌نجه‌ره! .... ....... چوومه مه‌یخانه ... مه‌زه‌م پێ نه‌بوو ... كه گه‌یشته ئێره، به‌داخه‌وه! كاتی به‌رنامه ته‌واو بوو و منیش نه‌مزانی ئه‌م فه‌قیره بێ‌مه‌زه، له مه‌یخانه چی كرد ...
Comments:
Post a Comment
|
