|
October 18, 2004
كه‌وه‌ڕۆژه. تارایه‌کی خۆڵه‌مێشی به‌سه‌ر شاردا كێشراوه. نا، ده‌ڵێی شار، هه‌رچی ته‌پ‌وتۆزی ته‌مه‌كۆنه‌کانێتی، ڕشاوه‌ته‌وه. ده‌ڵێی ته‌م‌ومژی شار له‌ناو ده‌ماره‌كانماندا ده‌گه‌رێ. ده‌ڵێی مرۆڤه‌کان له‌خه‌ودا دێن‌و ده‌ڕۆن، نه‌ده‌‌بینن، نه‌ده‌بیستن. نه هه‌ست و نه هێزێک ماوه تا شتێكیان بوێ. له‌ژێر بارانی ئێواره دره‌‌نگانی شه‌ممه، به‌ره‌و نازانم كوێ ده‌ڕۆم. به كوبی ده‌ڵێم تاقه‌تم نییه بچمه‌وه لایان و كه‌بیر له چواردیواری ماڵی خۆشم ده‌كه‌مه‌وه، حه‌ز له‌چوونه‌وه ناكه‌م. ویستێکی شێتانه‌ی هه‌ڵاتن، ته‌واوی گیانم داگیر ده‌کا. له‌چی هه‌ڵدێم؟ به‌ره‌وچی هه‌ڵێم؟ تامی تاڵی تووڕه‌ییه‌ک، ناو زارم پڕده‌كا. پرده‌كانی پشت سه‌رم هه‌موو ڕووخاون و من ماندووم هێنده به‌دوای گاشه‌به‌رد و له‌ته‌خشته خواروخێچه‌كاندا بگه‌ڕێم تا دیوارێک هه‌ڵچنمه‌وه و لێی وه‌سه‌ركه‌وم و ڕێگه‌ی گه‌رانه‌وه خۆش كه‌مه‌وه. ماندووم هێنده هه‌ست به‌تاوان بكه‌م، ماندووم هێنده گه‌وره بم و هێنده شێره‌ژن بم و باره‌كان به‌س به شانی خۆم هه‌ڵگرم. ڕاستییه‌كان دێنم، له پێش خۆم ڕیزیان ده‌كه‌م. دانه‌دانه وردیان ده‌كه‌م، ورد ورد. سه‌رله‌نوێ سازیان ده‌که‌مه‌وه. كه‌چی به‌هه‌ر بارێک ده‌روانمه سه‌ریان، هه‌رهه‌مان شتن. ڕێک هه‌مان شت. ده‌ڵێ تــــــه‌وار دیسان ڕه‌ش ده‌نووسی. دهڵێن بابه‌كه خۆی ده‌ڵێ بیكوژن با په‌ڵه‌ی ئه‌و ئابروچوونه بشۆردرێته‌وه. دهڵێن برایه‌ک خوشكه‌كه‌ی خۆی كوشت، دهڵێن براكه بیستبووی خوشكه‌كه‌ی ده‌گه‌ڵ كوڕێک بیندرابوو. دهڵێن ژنێک خۆی سووتاند. دهڵێن ده‌یان، سه‌دان ژن خۆده‌سووتێنن، دهڵێن دایكێک دوو منداڵه‌كه‌ی خۆی به‌ده‌ست خۆی ده‌کوژێ چونكه خاڵیان ده‌ستدرێژی لێكردبوون. دهڵێن ... دهڵێن و دهڵێن و شتێک‌خه‌ریكه من ده‌خنێكێنێ. ده‌ڵێ تـــــه‌وار دیسان ڕه‌ش‌ده‌نووسی! من ده‌بێ پشوویه‌ک وهرگرم. تا ڕه‌ش نه‌نووسم، ده‌بێ پشوویه‌ک له ژیان وهرگرم. ده‌ڵێم وه‌ره با پێكه‌وه نه‌بینین، نه‌بیستین. وه‌ره با پێكه‌وه هیچمان نه‌وێ. ده‌مه‌وێ بزانم قه‌ت بووه خه‌و ببینی ترسێکی گه‌وره به‌رۆكی گرتووی و ده‌ته‌وێ بقیژێنی و ده‌نگت نایه‌ته‌ده‌ر؟ قه‌ت بووه خه‌و ببینی كه ده‌زانی بۆ ڕزگاركردنی خۆت له‌چنگ ئه‌و ترسه، ده‌بێ كارێک بكه‌یی، كه‌چی تۆ ناتوانی ته‌نانه‌ت له‌جێی خۆت بجووڵێیه‌وه؟ قه‌ت بووه وه‌خه‌به‌ر بێی و ببینی ئه‌وانه هیچی خه‌ون نه‌بوون و هه‌موو ڕاستن؟ شتێکی خۆڵه‌مێشی له‌ناو ده‌ماره‌كانما ده‌گه‌ڕێ. تاوانی كه‌س نییه! شار، هه‌رچی ته‌پ‌وتۆزی ته‌مه‌كۆنه‌کانێتی، به‌سه‌ر مندا ڕشاوه‌ته‌وه!
Comments:
Post a Comment
|
