|
September 27, 2006
چوار ڕۆژ پێکه‌وه بوون دوای چوارده ساڵ دووری. یانی هه‌ر سێ ساڵ و نیو دووری، ڕۆژێک پێکه‌وه بوونی به‌رکه‌وت! ڕۆژێک پێش یه‌کدیتنه‌وه، وه‌ک سێبه‌رێکی سه‌ر لێشێواو هاتوون و چوون، قسه کردن، نوقم بوون و بێده‌نگی هیچ هیچ له نائارامییه‌کانی ناخ و ترس و دڵه کووته‌کانی که‌م نه‌کرده‌وه و یه‌ک ڕۆژ وه‌پاش که‌وتنی ئه‌و دیداره، جگه له پڕمه‌ی گریانێکی له‌ناکاو و ماندوویه‌تییه‌کی بێ‌تام هیچی به‌دواوه نه‌بوو. شوێنی چوارده ساڵ دووری، چوارده ساڵ جگه له " من باشم ئه‌ی تۆ چۆنی" هیچ نه‌گووتن، چوارده ساڵ یه‌کتر له باوه‌ش نه‌گرتن و چوارده ساڵ له خه‌یاڵی خۆتدا ده‌گه‌ڵ شتێک ژیان که ئیتر هیچی له ڕاستی ناچێت، ته‌نیا ڕۆژێک پێش یه‌کگرتنه‌وه خۆ ده‌رده‌خات و ترسی دووربوونه‌وه و دابڕان، ته‌نیا کاتی له ئامێزگرتنه که به‌رۆکت به‌رده‌دات، ئه‌گه به‌ری بدات ... دووری زمانی دواندن ده‌گۆڕێت. ئه‌وم له‌و چه‌ند ڕۆژ و شه‌وی وا خێرا تێپه‌ڕین بۆ ده‌رکه‌وت. دووری شت جوانتر دهکات، جوانتر له‌وه‌ی که هه‌یه و جوانی زۆر شت حه‌شار ده‌دات. دووری زمانی ده‌ست و په‌نجه‌کان، ڕوانینه‌کان، ڕه‌نگی چاو و بزه‌ی سه‌ر لێو له بیرده‌باته‌وه. دووری پڕت دهکات له ترس، له سه‌ر لێشێواوی، ئه‌و کاته‌ی نه شوێنی خۆت ده‌زانی و نه ده‌زانی ئه‌وت له کوێ هه‌یه. ئه‌و ڕۆژه‌ی ئه‌و ده‌هات من ئارامم نه‌بوو. هه‌ڵده‌ستام. داده‌نیشتمه‌وه. ڕاده‌کشام. هه‌ڵده‌ستامه‌وه. له پشت شووشه خۆڵاوییه‌کانی ئه‌م ژووره‌وه هه‌زار جار ئه‌وبه‌ر ئه‌وبه‌ری شه‌قامه‌که‌م گه‌ز کرد. ئوتومبیله‌کانم ژمارد. ئه‌وم ده‌هێنایه به‌رچاوی خۆم و خۆم لێ گێل ده‌کرده‌وه... به ته‌نیا چه‌ند چرکه له باوه‌ش گرتنی، هه‌زار هه‌ستی ونبووی بێ سه‌رشوێن، دووباره زیندوو بوونه‌وه. دوای چوارده ساڵ دووری، بێده‌نگی خۆی پڕه له قسه. خۆم گرمۆڵه ده‌که‌م و له باوه‌شیدا ون ده‌بم. گۆنای من سنگی ئه‌و ته‌ڕ دهکات و گه‌رمای هه‌ناسه‌کانی ئه‌و سه‌هۆڵبه‌ندانی ترسه‌کانم، ئارام ئارام، ده‌توێنێته‌وه. نه هه‌وڵ ده‌ده‌م هیچم وه‌بیر بێته‌وه و نه گرنگه ئه‌و چرکه‌یه چه‌ند ده‌خایه‌نێت. خۆم له باوه‌شیدا گرمۆله ده‌که‌م و بیرده‌که‌مه‌وه چ خۆش، من هێشتا له باوه‌شیدا جێگه‌م ده‌بێته‌وه! ئه‌و باسی خۆی دهکات و من چیرۆکی کۆن و تازه‌کانی هه‌موو ئه‌و ساڵانه‌می بۆ ده‌گێرمه‌وه. هه‌نده شت به نه‌گووتراوی ده‌‌هێڵمه‌وه. بـــــــۆ؟ نازانم. گرنگ نییه. ئێستا زۆرتر سه‌رنج ده‌ده‌مه شێوه‌ی پێکه‌نینه‌کانی. یان ڕوانینی کاتێ له بیردایه. سه‌رنج ده‌ده‌م چۆن کاتی قسه کردن به سه‌ر په‌نجه‌کانی، بۆشایی به‌رامبه‌ری،خه‌ت خه‌تی دهکات و چۆن له ناکاو قاقا پێده‌که‌نیت و چه‌ن زوو فرمێسکه‌کانی دێنه خوار ... چوار ڕۆژ پێکه‌وه بوون دوای چارده ساڵ دووری، ئه‌وه‌نده که‌مه تاسه‌ت ناشکێنێت، بهشی ئه‌وه‌نده به‌ڵام دهکات هه‌نگاوێک له دڵته‌نگییه‌کانت دوورت کاته‌وه. چوار ڕۆژ پێکه‌وه بوون بهشی پێکه‌وه پێکه‌نین، پێکه‌وه گریان دهکات. به‌ش دهکات تا شه‌وانه چراکه‌تان که کوژانده‌وه ده‌ست بکه‌ن به قسه کردن و تا به‌ره به‌ری به‌یانی سه‌ر به هه‌موو که‌لێن و قوژبنه‌کانی زه‌یندا بکه‌ن و تۆزی سه‌ر قسه نه‌گۆتراوه‌کان بته‌کێنن. به‌ش دهکات جلی یه‌کتری تاقی که‌نه‌وه و به هه‌موو شتێک، که ده‌توانێ شتێکی واش نه‌بێت قاقا پێبکه‌نن، به‌ش دهکات تا به‌یانییه‌کی زوو یا سه‌ر له ئێواره‌یه‌کی دره‌نگ دانیشن و لاپه‌ڕه زه‌رد هه‌ڵگه‌راوه‌کانی بیره‌وه‌رییه‌کانتان هه‌ڵده‌نه‌وه و بۆ دڵته‌نگییه‌کانی خۆتان و یه‌کتری بگرین ... به چوار ڕۆژ پێکه‌وه بوون بۆشاییه‌کانی چارده ساڵ دووری قه‌ت پڕ نابێته‌وه. تازه بۆت ده‌رده‌که‌وێت ئه‌و بۆشاییه قووڵتر و گه‌وره‌تره له‌وه‌ی که پێت وابوو. دوای چارده ساڵ دووری، چوار ڕۆژ پێکه‌وه بوون نه زۆره نه به‌س، به‌ڵام بهشی ئه‌وه‌ی کرد من وه‌بیرم بێته‌وه پێکه‌وه بوون ده‌توانێ چۆن بێت!
Comments:
Post a Comment
|
